Van oud naar nieuw.

Hoe het allemaal begon.

Herfstvakantie 2016. Ik zit met mijn vriend in ons favoriete eettentje. De kinderen zijn logeren en wij hebben weer eens een avondje samen. Eindelijk tijd om de verbouwplannen te bespreken voor onze meer dan honderd jaar oude woning, waar we op dat moment alweer 15 jaar met veel plezier wonen. En dan oppert hij opeens om misschien toch maar helemaal opnieuw te beginnen in een nieuwbouwhuis. Ahhh, echt?!

Toen we net gingen samenwonen was onze ultieme droom een oude, karakteristieke woning. We starten in een naoorlogse woning uit de jaren ’50. Wel oud, maar zonder de karakteristieke elementen waar we naar op zoek zijn. We speuren verder en vinden ons droomhuis uit 1898 compleet met originele schouw, ornamentenplafond en glas in lood ramen. Er moet nog wel het nodige gebeuren voor het bewoonbaar is, maar we zien de potentie. Na een grondige verbouwing met een hoop bloed, zweet en tranen kunnen we gaan wonen in ons droomhuis.

Inmiddels zijn we jaren verder en twee kinderen rijker. Ons huis veranderde mee. We timmerden kinderkamers, speelhoeken, werkplekken, gamezones. De tuin transformeerde van een landingsbaan in een groene oase. We genieten van ons huis, maar er ontstaan met de tijd nieuwe wensen. Steeds vaker hoor ik ons zeggen: “Als we het weer eens over zouden doen dan …”. Nou, dan doen we het toch over en dus maken we plannen om te verbouwen. Starten we met de keuken of de badkamer? Dat is de vraag die voorligt op de avond in ons favoriete eettentje. En het antwoord is dat we nog geen week later zijn ingeloot voor een nieuw huis.

Wonen aan de kade

Een nieuwbouwproject op het Defensie-eiland, een schiereiland in Woerden, gelegen tussen station Woerden en het centrum, krijgt ons enthousiast. De woningen zijn weliswaar nieuw, maar krijgen industriële elementen, waarmee ze verwijzen naar de gebouwen die vroeger op dit voormalig militair terrein stonden. Eén van die gebouwen, de Wasserij, staat er nog steeds en geeft de plek karakter. En we wonen straks aan het water. Hoe tof is dat!

Nog even en het is zover!

In ons oude huis zijn we inmiddels begonnen met inpakken en afscheid nemen. De prachtige, oude elementen zal ik missen, maar het constante onderhoud dat zo’n huis nodig heeft niet. Ik koester de mooie herinneringen die we hier hebben gemaakt. Het was een prachthuis om te wonen en nu is het tijd voor een nieuwe stap. Dag oud, hallo nieuw.